Collectie: Biologische thee

Thee wordt de hele dag door gedronken. Er zijn verschillende soorten thee voor op ieder moment van de dag. In de ochtend kan thee gedronken worden om de alertheid te vergroten. Het bevat namelijk theïne. In de avond kan een kruidenthee gedronken worden voor een goede nachtrust.

In veel culturen speelt thee een belangrijke rol bij sociale activiteiten. Zoals in Engeland de Afternoon Tea en de Tea Party. In het Midden Oosten speelt thee ook een belangrijke rol. Het is vaak het eerste dat wordt aangeboden aan een gast die op bezoek komt bij mensen thuis. Er zijn over de eeuwen heen theeceremonies ontstaan in verschillende culturen. Japan heeft een aantal zeer formele regels over de manier hoe thee gedronken wordt. Een ander voorbeeld is de Chinese thee traditie waar veel traditionele methoden worden toegepast voor het brouwen van thee. Een manier van een Chinese thee ceremonie is de Gongfu thee ceremonie waarbij gebruik wordt gemaakt van kleine Yixing klei theepotten en Oolong thee.

Thee is de meest populaire drank in de wereld als we kijken naar consumptie. De grote van de consumptie van thee is gelijk aan de consumptie van alle andere dranken in de wereld waaronder koffie, chocolade, frisdrank en alcohol bij elkaar. In India wordt de meeste thee gedronken over de hele wereld. Per hoofd van de bevolking wordt er 750 gram per jaar gedronken. Omdat India zoveel inwoners heeft valt dit nog mee in vergelijking met Turkije waar 2,5 kilo thee per persoon per jaar wordt gedronken. In de verenigde staten wordt 80% van de thee koud gedronken als ijsthee. In 2003 was de theeproductie wereldwijd 3,21 miljoen ton. In 2008 oversteeg de wereldwijde thee productie 4.73 miljoen ton. De landen die de meeste thee produceren zijn China, India, Kenia, Sri Lanka en Turkije. De meeste thee die gedronken wordt buiten Oost Azië wordt geproduceerd op grote plantages in India of Sri Lanka en dit wordt veel verkocht aan grote corporaties. In tegenstelling tot de grote industrieën zijn er ook veel kleine theeplantages die hogere kwaliteiten thee produceren. Deze theesoorten zijn vaak zeldzaam en duur en kunnen vergeleken worden met de meest exclusieve wijnen in de wereld.

WAT IS HET VERSCHIL IN KWALITEIT TUSSEN DRINKEN MET EEN THEEZAKJES EN LOSSE THEEBLADEREN?

De Amerikaanse theeverkoper Thomas Sullivan begon in 1907 met het verspreiden van proefzakjes in kleine Chinese zakjes van zijde met een koordje. De consument ontdekte dat ze de thee gewoon in het zakje konden laten. Het potentieel van deze verpakkingsmethode werd pas echt volledig gerealiseerd na de tweede wereldoorlog. In 1953 lanceerde Tetley het theezakje in Engeland en dit werd direct een succes.

Het gebruik van een theezakje is handig en makkelijk wat theezakjes vandaag de dag erg populair maakt bij veel mensen. In de industrie wordt thee voor een theezakje ook wel theegruis of theestof genoemd. Het is een afvalproduct van de hoge kwaliteit losse theebladeren. Hoewel dit niet altijd waar is, want er zijn steeds meer merken die hoge kwaliteit thee ook beschikbaar maken in een theezakje.

Veel theefanaten zijn het erover eens dat thee uit een theezakje een mindere smaak en ervaring geeft. Het papier van het theezakje kan namelijk ook geproefd worden en afbreuk doen aan de smaak van de thee. Al te beginnen met dat theegruis van lagere kwaliteit is dan losse bladeren, luistert de brouwtijd en de temperatuur voor thee in theezakjes minder precies.

Andere redenen waarom de smaak van theezakjes vaak van mindere kwaliteit is dan dat van losse thee:

1. Gedroogde thee verliest haar smaak snel wanneer het wordt blootgesteld aan lucht. Bij de meeste theezakjes zijn de bladeren in kleine stukjes gebroken. Het grote oppervlak ten opzichte van het volume van de bladeren in theezakjes stelt ze bloot aan meer lucht. Losse theebladeren zijn vaak nog intact of in grotere stukken verpakt.
2. Het afbrokkelen van de bladeren voor het verpakken in theezakjes heeft als gevolg dat smaakvolle oliën verloren gaan.
3. Het kleine formaat van het theezakje zorgt ervoor dat de bladeren zich niet goed kunnen uitspreiden en daarom niet trekken naar behoren.
4. Sommige theezakjes zijn gemaakt met een coating om het papier te versterken wanneer het nat wordt. Epichloorhydrine is een kankerverwekkende stof.
5. Met losse kan je zelf bepalen of je een minder sterke of juist sterkere thee wilt brouwen.

In 1996 bracht Lipton piramide theezakjes op de markt. Door het driedimensionale ontwerp krijgen de theebladeren meer ruimte om uit te breiden tijdens het brouwen. Het grote nadeel van piramide theezakjes is dat de meeste van synthetisch materiaal worden gemaakt en dat deze zakjes niet zo makkelijk afbreekbaar zijn als papieren theezakjes.

Losse thee kan het beste worden bewaard in een goed afgesloten pot of blik. Iedere keer dat er lucht bij komt gaat de thee achteruit. Drink je iedere dag thee dan kan je het beste een kleine hoeveelheid voor dagelijks gebruik in een wekpot bewaren en de rest van de voorraad in een afgesloten blik.

IS BIOLOGISCHE THEE GEZONDER DAN CONVENTIONELE THEE?

Biologische thee is er g populair in China en wordt gezien als gezond voedsel van hoge kwaliteit. Verschillende studies zijn toegepast om te vergelijken of biologische thee echt zoveel gezonder is dan een conventionele thee. De resultaten laten zien dat biologische thee meer polyfenolen bevat, waaronder epigallocatechinegallaat (EGCG), epicatechine gallaat (ECG) en epigallocatechine (EGC) en water extracten in vergelijking met conventionele thee. De concentraties van proline en γ-aminoboterzuur zijn ook significant hoger in biologische thee. In veel vergelijkingsstudies is te zien dat de hoeveelheid mineralen, koolhydraten en proteïnen in biologisch voedsel nauwelijks verschilt ten opzichte van conventioneel voedsel, maar dat de inhoud van defensieve secundaire metabolieten mogelijk meer in biologische levensmiddelen zit. In thee zijn deze metabolieten een belangrijke graadmeter.

Biologische landbouw is steeds meer in trek in China, omdat dit op positieve wijze het klimaat kan veranderen, maar ook de kwaliteit van de thee beter is. Veel theeplantages bevinden zich in de Zhejiang en Fujian provincies in het oosten van China. De regio heeft een subtropisch klimaat, 4 duidelijk te onderscheiden seizoenen en veel zon. Alle plantages hebben conventionele en biologische theetuinen. De biologische thee plantages waren 10 jaar geleden omgezet. In het onderzoek deden vijf plantages mee waarbij bij ieder drie verschillende monsters werden genomen. In een laboratorium werden de monsters bestaande uit twee bladeren en één knop gedroogd in de oven en gemalen tot poeder voordat de analyse plaats vond. Er werd gekeken naar de hoeveelheid polyfenolen, cafeïne, aminozuren en water extract. De polyfenolen in biologische thee waren beduidend hoger dan in reguliere thee. In tegenstelling waren de aminozuren weer lager in biologische thee. Het water extract was ook hoger in biologische thee en er was verder geen verschil in cafeïne.

Polyfenolen, cafeïne en aminozuren zijn belangrijke parameters voor het bepalen van de kwaliteit van de thee. De metabolieten zijn niet alleen een verdedigingssysteem voor de plant, maar hebben ook een positief effect op de gezondheidseffecten van theedrinkers. Polyfenolen in het bijzonder zijn een uitstekend antioxidant en kan verschillende vormen van kanker voorkomen, hart en vaatziekten, diabetes en andere virussen en infecties. De volgende polyfenolen EGCG, ECG, EGC, Pro en GABA waren hoger in biologische thee, dan in conventionele thee. Biologische thee is van hogere kwaliteit thee en we kunnen meer voordeel halen uit de gezondheidseffecten van thee. De manier waarop biologische thee verbouwd wordt heeft een positief effect op het klimaat. Dat de concentratie van vrije aminozuren lager is in biologische thee heeft te maken met het ontbreken van mineralen in de grond. Dit kan worden opgelost door biologische voedingsstoffen toe te voegen aan de grond in combinatie met rotatie landbouw.

WAAR LET JE OP BIJ HET KOPEN VAN BIOLOGISCHE THEE?

Werknemers die thee verpakken in ontwikkelingslanden kunnen leven onder zware omstandigheden en verdienen meestal weinig. Er zijn verschillende partijen die onafhankelijk de productie van thee certificeren. Een gecertificeerde thee kan verkocht worden met een certificaat op de verpakking. Fairtrade, Rainforest Alliance, UTZ Certified en Organic zijn grote internationale partijen die certificering aanbieden.

Naast de omstandigheden van de arbeiders wordt er ook steeds meer gekeken naar het produceren van thee op biologische wijze. Door milieuvervuiling kan namelijk ook fluoride en aluminium worden aangetroffen in bepaalde soorten thee vaak gemaakt van oude bladeren. De productie van biologisch gekweekte thee neemt toe. In 2003 was 3500 ton biologisch gekweekt. Het grootste deel van deze thee werd verkocht in Frankrijk, Duitsland, Japan, Engeland en de Verenigde Staten. Alle soorten thee die in onze webwinkel te vinden zijn hebben een biologisch keurmerk gecertificeerd onder Skal.

THEE HISTORIE

De historie van thee is lang en complex, verspreid over verschillende culturen in de afgelopen duizenden jaren. De theeplant Camellia Sinensis komt uit Zuidoost Azië. Specifiek op de breedtegraad 29 en lengtegraad 98. Dit kruist de landen noordoost India, noord Buma, zuidwest China en Tibet. De plant is daarna geïntroduceerd in meer dan 52 landen. Gebaseerd op de morfologische verschillen tussen de Assamese en Chinese plantsoorten hebben botanici lange discussies gehad over de oorsprong van de theeplant. Onderzoek wijst uit dat hetzelfde chromosoom nummer (2n=30) naar dezelfde plaats van oorsprong wijst. Theeplanten in Zuid-Oost Azië zijn waarschijnlijk de oorspronkelijke planten van de hybride experimenten van de negentiende en twintigste eeuw. De Yunnan provincie is ook aangewezen als de geboorteplaats van thee. Dit was de eerste plek waar mensen uitvonden dat het eten van theebladeren of het brouwen van een kop lekker kan zijn.

In een populaire Chinese legende dronk Shennong, de keizer van China en uitvinder van landbouw en medicijnen, een kop gekookt water 2737 jaar voor Christus wanneer een paar blaadjes van een dichtstbijzijnde boom in zijn beker heet water waaiden. De keizer nam een slok en was verrast over de smaak en helende werkzaamheden. De keizer testte verschillende medicinale eigenschappen van kruiden op zichzelf waarvan sommigen giftig. Hij ontdekte dat het drinken van een kop thee kon werken als een tegengif.

Een andere Chinese legende gaat over de god van landbouw die op de bladeren, stammen en wortels kauwde van kruiden en zo genezende eigenschappen ontdekte. Als hij een giftig kruid had gegeten kauwde hij op de theebladeren om het gif te neutraliseren.

Er bestaat ook nog een gruwelijke legende uit de Tang dynastie. In deze legende viel Bodhidharma de uitvinder van het Chan Boedisme per ongeluk in slaap na meditatie. Na 9 jaar werd hij wakker in zo een slechte stemming dat hij zijn eigen oogleden afsneed. De oogleden vielen op de grond en groeiden uit tot theestruiken.

Of deze legendes ook de waarheid vertellen is moeilijk te zeggen. Er zijn verder geen bewijzen of feiten gevonden over deze mythen. Echter speelt thee zowel nu als vroeger een belangrijke rol in de Aziatische cultuur als een drank, een geneesmiddel en een status symbool. Het is dan ook niet verrassend dat theorieën over het ontstaan van thee vaak religieus zijn.

Het eerste document over thee in het Westers geschreven is dat van een Arabische reiziger die omschreef dat na het jaar 879 de belangrijkste inkomsten van Canton de heffingen op zout en thee waren. Marco Polo heeft in 1285 een depositie van de Chinese minister van financiën gekregen wat ging over theebelastingen. Thee kwam voor het eerst naar Europa tijdens de Portugese expedities in de zestiende eeuw. In het begin van de zeventiende eeuw bracht een schip van de Oost Indische compagnie de eerste groene theebladeren naar Amsterdam vanuit China. Catharina van Bragança, een Portugese prinses en de vrouw van Charles ||, bracht de thee gewoonte rond 1650 naar Engeland waar het geïntroduceerd werd via koffiehuizen. Vanuit daar kwam het ook in Britse koloniën terecht in Amerika en op andere plekken. Echter kwam er pas in de 19e eeuw echt belangstelling voor thee in Engeland. In 1689 werd thee regelmatig geëxporteerd vanuit China naar Rusland via een karavaan van honderden kamelen. De reis van bijna een jaar maakte thee een kostbaar goed rond die tijd. In 1750 reisden experts op het gebied van thee van China naar de Azoren waar rond die tijd thee groeide. De experts zaaiden Jasmijn en Mallow planten. Groene en zwarte thee dat groeide op deze eilanden werd gebruikt door Portugal.

HOE WORDT THEE GEMAAKT?

Hieronder omschrijven we het proces waarbij de bladeren van de theeplant; Camellia Sinensis worden verwerkt tot de gedroogde bladeren om te gebruiken in thee. De categorieën van thee worden ingedeeld op basis van het proces dat de theebladeren ondergaan. Thee is geclassificeerd bij de hoeveelheid en periode van fermentatie dat het heeft ondergaan. Het maken van thee bestaat uit verschillende manieren en niveau’s van oxidatie van de bladeren, het stoppen van de oxidatie en het drogen van de bladeren. De natuurlijke smaak van de theebladeren wordt bepaalt door het type cultivar van de theestruik, de kwaliteit van de geplukte theebladeren en de manier waarop het wordt verwerkt. Hoewel ieder type thee een andere smaak, geur en uiterlijk heeft bestaat het proces om thee te maken uit een aantal methoden met kleine verschillen. Hieronder volgen een aantal stappen voor het maken van de 6 meest populaire theesoorten.

1. De jonge bladeren van de Camellia Sinensis struik worden twee keer per jaar geoogst. In het vroege voorjaar en begin zomer. In de herfst en de winter wordt er bijna nooit geoogst tenzij het klimaat dit toelaat. Het plukken wordt met de hand gedaan met name bij hoge kwaliteit theesoorten. Het plukken wordt gedaan door te trekken aan de eerste twee balderen en de knop zonder dit te draaien of fijn te knijpen. Dit laatste zorgt er namelijk voor dat de bladeren beschadigen en de kwaliteit achteruit gaat. Thee bladeren kunnen ook geoogst worden met de machine. De kans op gescheurde bladeren is wel een stuk groter. Een machine kan op steile hellingen vaak niet worden toegepast terwijl hier in veel gevallen wel thee wordt verbouwd.
2. De theebladeren beginnen al snel te verdorren na het plukken met een geleidelijke aanval van enzymatische oxidatie. Het verdorren wordt gebruikt om het overschot aan water te verwijderen en een kleine hoeveelheid van oxidatie toe te laten. De theebladeren worden onder de zon gedroogd of in een hele koele kamer om het vocht uit de bladeren te verwijderen. De bladeren verliezen soms wel meer dan een kwart van hun gewicht aan water. Dit proces is belangrijk voor het afbreken van proteïnen in het blad die worden omgezet in aminozuren en zorgen dat cafeïne vrijkomt wat de smaak van de thee verandert.
3. Om het oxidatieproces te bevorderen en te versnellen worden de bladeren geschud en gekneusd. Dit gebeurt bijvoorbeeld in een bamboe bak, omgerold in manden of overreden door zware wielen. Het kneuzen breekt de structuur van de bladcellen zowel aan de binnenkant als aan de buitenkant af en zorgt ervoor dat oxidatieve enzymen gemengd worden met verschillende substraten, wat het oxidatie proces opstart. Tijdens dit proces worden ook sommige sappen vrijgelaten in het blad die helpen met het oxidatieproces en het smaakprofiel van de thee veranderen.
4. Theesoorten die oxidatie nodig hebben worden in een klimaat gecontroleerde kamer gelegd waar ze steeds donkerder worden. Tijdens dit proces wordt de chlorophyl in de bladeren enzymatisch afgebroken en het looizuur vrijgelaten en omgezet. Dit proces wordt in de thee industrie ook wel fermentatie genoemd. De theemaker kiest wanneer het oxidatie proces wordt stopgezet en dit hangt af van de kwaliteitseisen van de uiteindelijke thee en de weercondities (temperatuur en luchtvochtigheidsgraad). Voor een lichte Oolong thee wordt een oxidatieniveau van 5-40% aangehouden, voor een donkere Oolong thee 60-70% en voor een zwarte thee 100% oxidatie. Oxidatie is erg belangrijk voor het vormen van de smaak en het aroma van de thee. Het geeft de thee zijn kleur, sterkte en frisheid. Afhankelijk van de thee die gemaakt wordt kan een korte periode van oxidatie resulteren in een grasachtige smaak en een lange periode van oxidatie resulteren in een dikkere wijnachtige smaak.
5. De bladeren moeten worden verhit tot minimaal 65 graden om het oxidatieproces van de bladeren te stoppen op het gewenste niveau. Verhitting van de bladeren zorgt ervoor dat de oxidatieve enzymen worden gestopt en verwijdert ongewenste geuren in de bladeren zonder de smaak van de thee aan te tasten. De traditionele methode voor het stoppen van de oxidatie is het wokken van de bladeren in een pan of de bladeren worden gestoomd. Met de moderne technologie wordt het oxidatieproces gestopt in een ronddraaiende trommel.
6. Speciaal voor gele thee worden de bladeren in een container licht verhit wat ervoor zorgt dat de groene kleur van de bladeren geel wordt. Het proces duurt 6-8 uur bij een temperatuur van rond de 36 graden. De aminozuren en de polyfenolen in de bladeren ondergaan een chemisch proces om deze thee een frisse en rijpe smaak te geven.
7. De uitgedampte theebladeren worden daarna met de hand opgerold in gerimpelde stroken. Het oprollen van de bladeren kan ook met een machine. In de machine rollen de bladeren om zichzelf heen. Door de bladeren op te rollen komen er sappen vrij en essentiële oliën wat ervoor zorgt dat de smaak van de thee verder verbeterd. De theebladeren kunnen in vele vormen worden gerold zoals een spiraal, bolletje of andere gedetailleerde vormen.
8. De laatste stap is het drogen van de thee. Dit kan op vele manieren worden gedaan zoals met de zon, via luchtcirculatie of door de bladeren te bakken. Het bakken van de bladeren is de meest gebruikte methode en dit moet uiterst zorgvuldig gebeuren. Bij het drogen van de thee komen namelijk vele nieuwe smaken erbij vooral bij groene theesoorten.

Het ouder laten worden van de thee is niet altijd nodig, maar sommige theesoorten zoals Pu Erh hebben veroudering nodig of een tweede periode van fermentatie om hun volledige potentie te behalen. Een groene thee is in het begin vaak ruw in smaak, maar wordt zoet en rijp door veroudering. Voor theesoorten waar nog aroma’s en smaken aan worden toegevoegd is het belangrijk om de luchtvochtigheid en temperatuur goed in de gaten te houden. Indien hier nalatig mee om wordt gegaan is de kans op schimmel groot. Deze schimmel zorgt voor ongecontroleerde fermentatie wat de thee besmet en ondrinkbaar maakt.

IS THEE DRINKEN GEZOND?

Thee bevat koolhydraten, vet en proteïnen. De gezondheidseffecten van thee op mensen is een veelbewogen onderwerp. Er zijn onderzoeken die aantonen dat thee positieve effecten heeft op onze gezondheid. Andere onderzoeken wijzen weer uit dat het drinken van thee geen verschil maakt of dat de effecten minimaal zijn.

THEE BEWAREN

Hoe lang thee bewaard kan worden hangt af van de condities waarin het bewaard wordt en het soort thee. Zwarte thee kan bijvoorbeeld langer bewaard worden dan groene thee. Pu Erh thee is een uitzondering en deze thee smaakt juist steeds beter wanneer het ouder wordt. Thee blijft het meest vers bij een droge, koele en donkere omgeving in een luchtdichte pot. Zwarte thee kan je ruim twee jaar bewaren en groene thee kan je ruim een jaar bewaren. Gunpowder thee met de bladeren naar binnen opgerold kan langer bewaard worden dan de open bladeren van Chun Mee thee. Thee kan ook worden ingevroren of in de koelkast bewaard worden. Het voordeel hiervan is dat de temperatuur makkelijk constant hetzelfde kan worden gehouden. Temperatuur schommelingen kunnen de thee namelijk sneller achteruit doen gaan. Het onjuist bewaren van thee zorgt ervoor dat smaken verloren gaan, smaken van ander voedsel worden opgenomen of dat schimmels gaan groeien.