Japan staat vooral bekend om haar hoge kwaliteit groene theesoorten. Zo kennen we Sencha, Hojicha en Bancha. Het woordje ‘cha’ in de namen van de thee betekend ‘thee’ in het Japans.
In de zesde eeuw spreidde thee zich uit naar Japan. Nadat Japanse priesters naar China werden gestuurd om te leren over de Chinese cultuur. Klassieke documenten tonen aan dat in 805 een priester genaamd Saicho de eerste hoeveelheid thee zaden importeerde naar Japan. Thee werd een drank van de religieuze en koninklijke klassen wanneer keizer Saga theeplanten liet groeien in Japan. Meer zaden werden geïmporteerd uit China en het verbouwen van thee kwam tot gang in Japan.
Het oudste theeboek in Japan; Hoe gezond te blijven door het drinken van thee was geschreven door Eisai. Het tweedelige boek was geschreven in 1211 na zijn tweede en laatste bezoek aan China. In zijn boek beschrijft hij dat thee het ultieme geneesmiddel is en dat het de eigenschap heeft om iemand zijn leven meer vervuld en compleet te maken.
JAPANSE THEECEREMONIE
Groene thee speelt een belangrijke rol in de Japanse cultuur en werd vroeger vooral gedronken door de adel en Boeddhistische priesters. Hoewel de productie van thee groeide en het steeds meer toegankelijk werd was thee nog steeds een privilege voor de hogere klassen. De theeceremonie van Japan was geïntroduceerd vanuit China in de vijftiende eeuw door boeddhisten als een religieus en sociaal gebruik. De moderne Japanse theeceremonie werd ontwikkeld over meerdere eeuwen bij Zen boeddhisten onder leiding van Monnik Sen no Rikyu (1522-1591). Zowel de thee als de ceremonie eromheen speelden een belangrijke rol in feudale diplomatiek. In 1738 werd Japanse Sencha uitgevonden oftewel geroosterde thee door Soen Nagatani. Dit is een niet gefermenteerde vorm van groene thee en de meest populaire thee in Japan tot de dag van vandaag.
JAPANSE THEE ZETTEN
Bij Japanse thee is de voorbereiding en presentatie erg belangrijk. Het zorgvuldig afmeten van de watertemperatuur en de tijd dat de thee moet trekken zijn zeer bepalend in de uiteindelijke smaak die tot stand komt. Het te lang laten trekken van groene thee zorgt voor een bittere smaak en een donkere kleur. Volgens Japanse traditie wordt Sencha in kleine theekopjes geschonken. Hojicha wordt meestal in grotere theekopjes geschonken. In Japan wordt thee nooit geserveerd met melk of suiker. Als meer zoetigheid gewenst is kan rijst siroop worden toegevoegd.
Hojicha en Sencha zijn zeer verwant en worden op dezelfde manier bereid. Sencha thee bevat meer cafeïne en wordt daarom geserveerd in kleinere hoeveelheden. Hojicha wordt niet bitter als het afkoelt in tegenstelling tot Sencha en is daarom meer verfrissend.
- Verwarm de theepot door het te vullen met heet water. Giet het water daarna weer eruit.
- Schep één theelepel thee voor ieder kopje thee dat je gaat zetten in de theepot.
- Kook schoon, vers water tot aan het kookpunt. Haal het water van de hittebron af, wacht 1 minuut en schenk het over de theebladeren heen.
- Laat de thee 1 minuut trekken om te voorkomen dat het bitter wordt.
- Schenk steeds een beetje thee in ieder kopje. Op deze manier krijgt iedereen thee van dezelfde sterkte.
- De theebladeren kunnen twee of drie keer opnieuw gebruikt worden. Het is niet aan te raden om verse bladeren toe te voegen aan al gebruikte theebladeren. Het beste is opnieuw beginnen.
JAPANSE GROENE THEE MAKEN
Het maken van Japanse groene thee kan verdeelt worden in een aantal stappen. Waarbij in iedere stap een andere machine wordt gebruikt. Na het plukken van de verse theebladeren worden deze bewaard onder een hoge luchtvochtigheid voor een korte periode, waarna de bladeren gestoomd worden in een speciale trommel met een net. Door de hete stoom sterven de oxiderende enzymen in de verse bladeren. Wanneer de fermentatie stopt krijgen de bladeren een heldere groene kleur en bevatten 75% water. In een speciale hete luchtoven worden de bladeren gedraaid en gedroogd tot de vochtigheid in de bladeren is verlaagd naar 50%. De theebladeren zijn nog steeds flexibel, waardoor vocht kan worden opgeslagen in de bladeren. Om al het vocht uit de bladeren te halen dienen de cellen gebroken te worden wat gebeurd door de bladeren rond te draaien in een machine zonder hitte. Om de vochtigheid in de bladeren te verlagen naar 30% worden de bladeren geplet in een ronddraaiende trommel. Het uiteindelijke doel is de luchtvochtigheid in de bladeren te verlagen naar een hoeveelheid tussen de 13% en 6% zonder de kwaliteit of de geur van de theebladeren te veranderen. Hiervoor kunnen nog twee verschillende droogtechnieken worden toegepast.
